[Στίχοι/Video] Hip Hop (Ελληνικό/Ξένο)

[Chris]

Coolio - Gangsta's Paradise

As I walk through the valley of the shadow of death
I take a look at my life
And realize there's nothing left
'Cause I've been blasting and laughing so long
That even my momma thinks that my mind has gone
But I ain't never crossed a man that didn't deserve it
Me be treated like a punk you know that's unheard of
You betta watch how ya talking
And where ya walking
Or you and your homies might be lined in chalk
I really hate to trip but I gotta loc
As they croak, I see myself in the pistol smoke
Fool, I'm the kinda g that little homie's wanna be like
On my knees in the night
Saying prayers in the street light


1-Been spending most our lives
Living in a gangsta's paradise (2)
Keep spending most our lives
Living in a gangsta's paradise (2)

They got this situation, they got me facing
I can't have a normal life, I was raised by the state
So I gotta be down with the 'hood team
Too much television watching, got me chasing dreams
I'm an educated fool with money on my mind
Got my ten in my hand and a gleam in my eye
I'm a low down gangsta, set tripping banger
And my homies is down so don't arouse my anger
Fool, death ain't nothing but a heart beat away
I'm living life do or die, what can I say?
I'm twenty-three now but will I live to see twenty-four
The way things is going I don't know.

2-Tell me why are we so blind to see
That the ones we hurt are you and me?

(rpt 1)

Power in the money, money in the power
Minute after minute, hour after hour
Everybody's running, but half of them ain't looking
At what's going on in the kitchen
But I don't know what's cooking.
They say I gotta learn
But nobody's gonna teach me
If they can't understand, how can they reach me?
I guess they can't
I guess they won't, I guess they fuck
That's why I know my life is out of luck, foo!

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=WxF-ImXaUdE[/youtube]

[Malefino]

Αυτό το τραγούδι είναι αφιερωμένο στον Chris που μου τα'χει πρίξει!!!!
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=W6S7dAsIzIU[/youtube]

[msl]

Κάποια ωραία songs απο τα MAD music Awards ..

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=-m8q60m30KY[/youtube]
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=EuAnl6S3E5I[/youtube]
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=jOOnlWtvtww[/youtube]

[Malefino]

Ένα απ'τα πρώτα τραγούδια ενός συγκροτήματος που ξεκίνησε με τεράστια αξιοπρέπεια στο χώρο του Ελληνικού Hip-Hop και,τώρα,κατάντησε...όπως κατάντησε....

Παραγωγή:Μιχάλης Παπαθανασίου
Στίχοι:B.D.Foxmoor

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=hYlDD0nNnb0[/youtube]

[Chris]

Αυτό το τραγούδι είναι αφιερωμένο στον Chris που μου τα'χει πρίξει!!!!

----------------------------------
_______pacpacpacpacpacpac
____pacpacpacpacpacpacpacpac
__pacpacpacpacpacpacpacpacpac
_pacpacpacpac______pacpacpacpa
_pacpacpacpac_____pacpacpacpac
________________pacpacpacpac
______________pacpacpacpac
___________pacpacpacpac
_________pacpacpacpac
_______pacpacpacpac
_____pacpacpacpac
___pacpacpacpac
__pacpacpacpac
_pacpacpacpacpacpacpacpacpacpac
_pacpacpacpacpacpacpacpacpacpac
_pacpacpacpacpacpacpacpacpacpac

Πάρε και το επιδόρπιο σου τώρα αδαή .

Off Topic

Που να δεις πρήξιμο για αυτό το τραγούδι...!

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=Z81G6p-FtHE[/youtube]

Off Topic

#2 Εντάξει το τραγούδι είναι άθλιο το παραδέχομαι

[Malefino]

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=nXxUsjnCTMs[/youtube]

[otinanai]

Δος μου έναν ήλιο συρμάτινο ακόμα
κι ένα σημάδι χαραγμένο στον ώμο,
ράψε μου για πάντα το βλάσφημο στόμα,
έχω μπροστά μου ένα απέραντο δρόμο.
Δος μου χώμα ξανά να μυρίσω
και το μαχαίρι μου βάλε στη θήκη,
εδώ που στέκομαι δε θα γυρίσω,
το φεγγάρι κι ας διώξουν οι λύκοι.

Λοιπόν, θα κατέβω στο ξέφωτο το βράδυ
ν' ανταμώσω την αλήθεια, των θεών το ψεγάδι.
Μου ‘χε τάξει μακελειό κι εκδίκηση,
κι αφού βολεύει ο καιρός, δεν έχω αντίρρηση.

Τώρα βολεύει δε βολεύει, ουρλιάζουν οι λύκοι
στέλνοντας κάθε φόβο εκεί που ίσως ανήκει
και μες στη φρίκη την ομίχλη έχουν ασπίδα
και η σιωπή μάς περιμένει σαν άκεντρη παγίδα.
Κι όλα όσα είδα στιγμές τριχιά κρεμάλα,
κι όλα όσα άκουσα ράγες ντροπής τρεχάλα,
ακέφαλός ο βασιλιάς και στη φωτιά η κορώνα
και ‘μεις παρηγοριά του σκοταδιού απ' την κρυψώνα.

Οι λύκοι κατεβαίνουν σα βολεύει ο καιρός
με οδηγό στην ομίχλη της σελήνης το φως...

Άρα το μόνο που μας έχει απομείνει
είναι να κλέψουμε το φως απ' τη σελήνη
και στης σκοτιάς την αγκαλιά οι λύκοι να ψοφίσουν,
οι φήμες κι οι παραλογιές για πάντα να συγίσουν.
Κι αν οι καρδιές αφήσουν φόβους ζωντανούς,
κι οι μνήμες οι άφωνες αν αφήσουν τους καιρούς,
ίσως οι άρπαγες προς τα δω να ξεμυτίσουν,
φωτιές ατσάλινες θα τους καλωσορίσουν.

Δος μου έναν ήλιο συρμάτινο ακόμα
κι ένα σημάδι χαραγμένο στον ώμο,
ράψε μου για πάντα το βλάσφημο στόμα,
έχω μπροστά μου ένα απέραντο δρόμο.
Δος μου χώμα ξανά να μυρίσω
και το μαχαίρι μου βάλε στη θήκη,
εδώ που στέκομαι δε θα γυρίσω,
το φεγγάρι κι ας διώξουν οι λύκοι.

Βρήκα τα χνάρια τα παλιά μισοσβησμένα
και κάποια λόγια μου βαριά, παρεξηγημένα,
στην άκρη αφημένα απ' τους αφόρητους
απ' τους καταλάθος ζωντανούς και ασυγχώρητους.
Τι ήθελα και ξαναβγήκα απ' την κρυψώνα μου,
αυτή η κλωστή δεν περνάει απ' τη βελόνα μου.
πως να μπαλώσω τα φαγωμένα μνημονικά τους,
τα ουρλιαχτά των λύκων σβήνουν στα σωθικά τους.
Μακρύς χειμώνας κι ένα μαχαίρι φυλαχτό απ' το οπλοστάσι,
ψάχνει όποιον θέλει απ' τη ζωή να ξαποστάσει,
γυαλίζει η λάμα του μικρό σινιάλο στο δίχως φως,
δειλιάζουν οι άρπαγες βολεύει ο καιρός.
Λοιπόν, θα κατέβω στο ξέφωτο το βράδυ
ν' ανταμώσω την αλήθεια, των θεών το ψεγάδι∙
μου ‘χε τάξει μακελειό κι εκδίκηση
κι αφού βολεύει ο καιρός, δεν έχω αντίρρηση.

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=sQgSIXiEidk[/youtube]

[otinanai]

Όταν ήμουνα μικρός μου 'χαν πει ένα παραμύθι ότι αυτό που λέγεται φιλία υπάρχει και ζει σ' αυτόν τον πλανήτη .
Μου 'χαν πει και για κάτι σπουδαίο που το λέγανε ιδεολογία και να 'μαι πιστός σε ιδανικά όπως πατρίδα, οικογένεια , θρησκεία .
Μου 'χαν πει για μια γενιά εκεί γύρω στο '60 με '70 για μια επανάσταση κι αν χρειαζότανε η γενιά μου θα έκανε τα ίδια.
Μου 'χαν πει και για κάτι παράξενους με καπέλο και μπλε στολή, αυτοί θα με έσωζαν αν κάποιος κλέφτης στο σπίτι μου μέσα είχε μπει.
Μου 'χαν πει για μια χούντα και για μια αριστερά μου 'παν για κάποιες χαμένες πατρίδες και 400 χρόνια σκλαβιά .
Μου 'παν ότι ήμουν τυχερός γιατί τώρα έχουμε δημοκρατία, για κάτι που το 'λεγαν σοσιαλισμό και έμοιαζε μ' ελευθερία.
Μου 'παν τα πράγματα έχουν αλλάξει για τη δική μου τη γενιά κι αφού έχουμε ένα πιάτο να φάμε όλα είναι μια χαρά.
Μου 'παν να βάλω γρήγορα μυαλό και να συμβιβαστώ γιατί κάπου εκεί είναι το νόημα της ζωής, αν το ψάξω θα το βρω!

Όταν ήμουνα μικρός μου 'χαν πει ένα παραμύθι ,
μα είχε άσχημο τέλος και αυτό το ξέρω ήδη.
Όταν ήμουνα μικρός μου 'χαν διδάξει μια ιστορία,
τώρα μου την λένε αλλιώς, μα εγώ μαθαίνω στην πορεία.

Τώρα όμως που μεγάλωσα το παραμύθι έχει αλλάξει, δε φοβάμαι πια τους εχθρούς γιατί οι φίλοι μ' έχουνε κάψει
κι εκείνο το σπουδαίο που το λέγανε ιδεολογία έχει καταντήσει γραφικό κι ανήκει πια στην ιστορία
κι όσο για την επανάσταση που θα έκανε η δική μου η γενιά, την κάνει μέσα από ακριβά αμάξια, ρούχα, μόδα και λεφτά,
κι αυτοί οι παράξενοι που λέγονται αστυνομικοί είναι οι περισσότεροι ίδιοι κλέφτες κι επικίνδυνα κομπλεξικοί.
Τώρα όλες οι πολεμικές παρατάξεις έχουνε γίνει ένα, η εξουσία είναι γλυκιά κι ελκυστική για τον καθένα ,
εμείς δε βιώσαμε τον πόλεμο ούτε τη δικτατορία, ίσως φταίει τελικά αυτό που ακόμα δε νιώθω ελευθερία
κι αμφισβητώ ότι τα πράγματα είναι καλύτερα για μας έχουμε υλικά αγαθά άλλα μας λείπουνε άλλα πολλά,
μου λείπει κάτι αληθινό να μπορώ να πιστέψω ακόμα σ' αυτό, νιώθω πως έχω γεράσει πριν ακόμα μάθω να ζω!

Όταν ήμουνα μικρός μου 'χαν πει ένα παραμύθι ,
μα είχε άσχημο τέλος και αυτό το ξέρω ήδη.
Όταν ήμουνα μικρός μου 'χαν διδάξει μια ιστορία,
τώρα μου την λένε αλλιώς, μα εγώ μαθαίνω στην πορεία.

Δώσε μου φώτιση Θεέ μου υπάρχει εθνική συσκότιση χιλιάδες τα χτυπήματα σε κάθε μου ανόρθωση
ή ο κόσμος έχει αλλάξει ή δεν τον έμαθα ποτέ, πουτανιά, ψέμα και απάτη θεωρούνται κυριλέ.
Κάποτε πίστεψα σε κάτι σε μια ιδεολογία, πίστεψα στη μουσική μου σαν να ήτανε θρησκεία τώρα πια με το hip-hop κάνουν στριπτήζ μες στα πορνεία,
ζούσα χρόνια μέσα στο ψέμα, τώρα νιώθω αηδία,
ένα μάτσο εγωπαθείς και επιεικώς κωλόπαιδα, μια παράσταση κλισέ αρνητικά όλα τα πρότυπα,
άμα κάτι δεν μου κάνει απλώς φεύγω μακριά δεν ανήκω σε κανέναν δεν ανήκω πουθενά
ο κόσμος έχει φοβηθεί δεν τον νοιάζει πια η αλήθεια είναι λέξη ντεμοντέ, η ψευτιά του έγινε συνήθεια,
η παράδοση πεθαίνει, η Ελλάδα που να ζει, βάλανε στο φέρετρο της ευρωπαϊκή επιγραφή,
η Μασονία αλωνίζει μέσα στην ελληνική βουλή, σοσιαλισμός και χούντα τώρα 'γιναν ασορτί, ψεύτικες δημοσκοπήσεις και αλλοδαποί σ' απογραφή,
μα η κυβέρνηση θέλει ψήφους θέλει από κάπου να τους βρει,
σάπια λόγια και ιδέες κι η πουτανιά σαν αρετή και μετά τα 15 η παρθενιά είναι ντροπή,
τι πειράζει όμως αυτό τώρα είμαστε Ευρωπαίοι , ψάξε να βρεις τον ανδρισμό σου, σ' ένα αμάξι που να λέει,
βρες κι ένα καλό τσουλί για να συμπληρώσεις την εικόνα, γίνε λίγο κουνιστός στην Ευρώπη είναι μόδα,
ας χαρούμε χωρίς λόγο έχουμε 21ο αιώνα,
αν το ήξερε ο Σωκράτης θα είχε αλλάξει χώρα
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=Ah2PuTZI1Ew[/youtube]

[msl]

Φεύγω

Στίχοι: Χαρούλα Αλεξίου & Αντώνης Βαρδής & Μιχάλης Έξαρχος
Μουσική: Αντώνης Βαρδής & Μιχάλης Έξαρχος
Πρώτη εκτέλεση: Stereo Mike

Χάρις:
Κάποτε έχτιζα ένα όνειρο τη μέρα, τώρα η στράτα μου δεν πάει παραπέρα, φεύγω, τώρα φεύγω.

Stereo Mike:
Κι όλο μεμιάς, ο ρυθμός της γης γίνεται ίλιγγος, ο χρόνος εξαφανίζεται, η στιγμή στροβιλίζεται, γίνεται αιωνιότητα.
Μανιφέστο... Φύγαμε!

Είναι οι στιγμές που βρίσκω δύναμη να σβήσω το παρελθόν μου κι απ' το τίποτα να αρχίσω, που το μηδέν φαντάζει λύτρωση και πίσω δεν γυρίζω, το παρόν αγγίζω, έτοιμος να ζήσω.
Κάθε στιγμή με σκέτο μέλλον ζωγραφίζω, με θαρραλέες πινελιές λευκό το χρωματίζω, μαύρες αιρέσεις μες στο χρόνο αφορίζω, στο δόγμα του καιρού ενάντια θα αποφασίζω.
Εγώ για μένα καταργώ τα φρένα, φεύγω για τα ξένα, με δυο λούπες, ένα σάπερ, μια βαλίτσα και τη πένα, χωρίς εσένα, χωρίς κανέναν, μόνο ένα σκοπό, να μην έχω δεδομένα και σύνορα, αναμνήσεις, ερινύες, ένας σάτυρος νομάς που τον στοιχειώνουν νύχτες κρύες.
Είναι το τίμημα και πάντα θα παλεύω, θα οδεύω προς το φως, ελεύθερος θα ταξιδεύω, τώρα φεύγω

Χάρις:
Φεύγω, φεύγω και παίρνω τη καρδιά μου και ένα τραγούδι συντροφιά μου, φεύγω

Stereo Mike:
Είναι το τίμημα και πάντα θα παλεύω, τώρα φεύγω

Χάρις:
Φεύγω και αφήνω πίσω μου συντρίμμια, αρρωστημένους και αγρίμια, φεύγω

Stereo Mike:
Φεύγω, θα οδεύω, προς το φως θα ταξιδεύω, τώρα φεύγω

Χάρις:
Τώρα Φεύγω

Stereo Mike:
Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι ελεύθερος

Τώρα τους κύκλους της συνήθειας πρέπει να σπάσω, είναι δεσμά παλιά και πιέζω να ξεχάσω ό, τι με βάφτισε οπαδό του χτες κι ας χάσω, ας χαθώ για να χορτάσω την πορεία όπου κι αν φτάσω.
Είναι η ρουτίνα και η αδράνεια εχθροί μου, είναι το βλέμμα που δειλιάζει φυλακή μου, είναι το θράσος στη παράδοση αρχή μου, είναι ότι μετάνιωσα που δεν δοκίμασα, ήττα, πληγή, διδαχή στη ψυχή μου.
Μα είναι κι η γνώση πως με μια απόφασή μου, ξημερώνει η πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής μου, που ελπίδα τρέφει την κάθε επιλογή μου και αγναντεύω τον πλανήτη σαν να είναι όλη η γη δική μου.
Είναι η στιγμή μου, στα χέρια μου την έχω, η μόνη ανάμνηση που θέλω για να αντέχω.
Τώρα στο άπειρο, στο σύμπαν πια πιστεύω, τη συνείδηση γιατρεύω, απ΄ το λαβύρινθο του χρόνου τώρα φεύγω

Χάρις:
Φεύγω, φεύγω και παίρνω τη καρδιά μου και ένα τραγούδι συντροφιά μου, φεύγω

Stereo Mike:
Είναι το τίμημα και πάντα θα παλεύω, τώρα φεύγω

Χάρις:
Φεύγω και αφήνω πίσω μου συντρίμμια, αρρωστημένους και αγρίμια, φεύγω

Stereo Mike:
Φεύγω, θα οδεύω, προς το φως θα ταξιδεύω, τώρα φεύγω

Χάρις:
Τώρα Φεύγω

Stereo Mike:
Είναι το τίμημα και πάντα θα παλεύω, τώρα φεύγω

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=2jZ2mWBu1wA[/youtube]

[Chris]

Φεύγω

Στίχοι: Χαρούλα Αλεξίου & Αντώνης Βαρδής & Μιχάλης Έξαρχος
Μουσική: Αντώνης Βαρδής & Μιχάλης Έξαρχος
Πρώτη εκτέλεση: Stereo Mike

Χάρις:
Κάποτε έχτιζα ένα όνειρο τη μέρα, τώρα η στράτα μου δεν πάει παραπέρα, φεύγω, τώρα φεύγω.

Stereo Mike:
Κι όλο μεμιάς, ο ρυθμός της γης γίνεται ίλιγγος, ο χρόνος εξαφανίζεται, η στιγμή στροβιλίζεται, γίνεται αιωνιότητα.
Μανιφέστο... Φύγαμε!

Είναι οι στιγμές που βρίσκω δύναμη να σβήσω το παρελθόν μου κι απ' το τίποτα να αρχίσω, που το μηδέν φαντάζει λύτρωση και πίσω δεν γυρίζω, το παρόν αγγίζω, έτοιμος να ζήσω.
Κάθε στιγμή με σκέτο μέλλον ζωγραφίζω, με θαρραλέες πινελιές λευκό το χρωματίζω, μαύρες αιρέσεις μες στο χρόνο αφορίζω, στο δόγμα του καιρού ενάντια θα αποφασίζω.
Εγώ για μένα καταργώ τα φρένα, φεύγω για τα ξένα, με δυο λούπες, ένα σάπερ, μια βαλίτσα και τη πένα, χωρίς εσένα, χωρίς κανέναν, μόνο ένα σκοπό, να μην έχω δεδομένα και σύνορα, αναμνήσεις, ερινύες, ένας σάτυρος νομάς που τον στοιχειώνουν νύχτες κρύες.
Είναι το τίμημα και πάντα θα παλεύω, θα οδεύω προς το φως, ελεύθερος θα ταξιδεύω, τώρα φεύγω

Χάρις:
Φεύγω, φεύγω και παίρνω τη καρδιά μου και ένα τραγούδι συντροφιά μου, φεύγω

Stereo Mike:
Είναι το τίμημα και πάντα θα παλεύω, τώρα φεύγω

Χάρις:
Φεύγω και αφήνω πίσω μου συντρίμμια, αρρωστημένους και αγρίμια, φεύγω

Stereo Mike:
Φεύγω, θα οδεύω, προς το φως θα ταξιδεύω, τώρα φεύγω

Χάρις:
Τώρα Φεύγω

Stereo Mike:
Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι ελεύθερος

Τώρα τους κύκλους της συνήθειας πρέπει να σπάσω, είναι δεσμά παλιά και πιέζω να ξεχάσω ό, τι με βάφτισε οπαδό του χτες κι ας χάσω, ας χαθώ για να χορτάσω την πορεία όπου κι αν φτάσω.
Είναι η ρουτίνα και η αδράνεια εχθροί μου, είναι το βλέμμα που δειλιάζει φυλακή μου, είναι το θράσος στη παράδοση αρχή μου, είναι ότι μετάνιωσα που δεν δοκίμασα, ήττα, πληγή, διδαχή στη ψυχή μου.
Μα είναι κι η γνώση πως με μια απόφασή μου, ξημερώνει η πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής μου, που ελπίδα τρέφει την κάθε επιλογή μου και αγναντεύω τον πλανήτη σαν να είναι όλη η γη δική μου.
Είναι η στιγμή μου, στα χέρια μου την έχω, η μόνη ανάμνηση που θέλω για να αντέχω.
Τώρα στο άπειρο, στο σύμπαν πια πιστεύω, τη συνείδηση γιατρεύω, απ΄ το λαβύρινθο του χρόνου τώρα φεύγω

Χάρις:
Φεύγω, φεύγω και παίρνω τη καρδιά μου και ένα τραγούδι συντροφιά μου, φεύγω

Stereo Mike:
Είναι το τίμημα και πάντα θα παλεύω, τώρα φεύγω

Χάρις:
Φεύγω και αφήνω πίσω μου συντρίμμια, αρρωστημένους και αγρίμια, φεύγω

Stereo Mike:
Φεύγω, θα οδεύω, προς το φως θα ταξιδεύω, τώρα φεύγω

Χάρις:
Τώρα Φεύγω

Stereo Mike:
Είναι το τίμημα και πάντα θα παλεύω, τώρα φεύγω

Δεν κρατήθηκα. Αλλά όποτε ακούω το όνομα Αντώνης Βαρδής μου έρχεται αυτό στο μυαλό...

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=F3O2cQ70ako[/youtube]

Μουχαχαχα.

[otinanai]

[τζιμακος]ο καλλιτεχνης εμπνεεται απο τα απλα απο τα ασημαντα..[/τζιμακος]
χαχαχαχαχαχαχαχχαχαχα
γαματος!

[O kanenas]

Ημισκούμπρια - Δημόσιο foreva
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=ET4-amvedcU[/youtube]

Ημισκούμπρια - Μ.Ε.Θ. στο βολάν
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=v7TNFquTCzw[/youtube]

[otinanai]

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=SIm4fXk8htg[/youtube]

[otinanai]

Στου μπαρμπα Γιάννη τη βεράντα μυρίζει γιασεμί
φέρμα κουβέντα στριφτάρι κι αβέρτα οι στοχασμοί.
Των ματιών το βούρκωμα θυμάμαι και τα γέλια,
τις μνήμες για σπουδαίους και για κενά βαρέλια.
Την βύθισή του στα μαύρα περασμένα
(τα για όλους ξεχασμένα) την 'εκανε για μένα
στα χαρτογραφημένα απ' τους αποθηριωμένους
με πήγε από μέρη λεύτερα τόπους ξεσφραγισμένους.

Πάμε Ακροναυπλία γι αρχή μ αψηφισιά
για κάποιους μοναξιώτες μ ένα φεγγίτη μοιρασιά.
Θυμάμαι από τη Θήβα έναν λεβέντη γιατρό
η «ΟΠΛΑ» του χε τάξει να τον βρούνε μισερό.
Τον βρήκαν κρεμασμένο θα βγαινε σε έναν μήνα
και κλέψαν το τεφτέρι του που θα δινε στον Στίνα.
Να σε πάω Ικαρία, Μακρόνησο ή Γιάρο
για τη σιωπή μου εκεί κάποιοι με λέγαν «Χάρο».
Δεν ήμουν στα κοπαδιαστά, στους κωλοπετσωμένους
ήμουνα ήδη στους νεκρούς τους κατασταλαγμένους.
Ξέρεις, απ τα κοπάδια κάποιους τους είδα υπουργούς,
κυβερνήτες πατεράδες και γυιούς.
Μα φτου στο διόλο, σκατά στο στόμα μου
στην ψυχή ο παραδαρμός κι όχι στο σώμα μου.
Εμάς, του «τίποτα» μας σκοτώναν με το γάντι
ή ύστερα απ το πετσόκομα μας δίναν πασαβάντι
και την στάμπα τους σε κάθε τρισκατάρατο,
γιατί η ιστορία στον τόπο αυτό είναι κατουροκάνατο
και αυτή που λες εσύ, μικρή κοσμογωνιά,
μια χαμηλοβλεπούσα είναι στην απολησμονιά.

Θα σου πω στα γρήγορα (πράγμα δυσκολοκάμωτο)
για κάθε προτάτο πλανερό και ατσαλάκωτο.
Το ΕΑΜ, τη Βάρκιζα, τα μαζεμένα «Yes»,
το κόμμα και την αποχή από τις εκλογές.
Τον Παπάγο, τον Πλαστήρα και τον βασιλιά,
τους αποστάτες και της Χούντας τη ληστοφωλιά,
το ΠΑΚ, την αντίσταση απ το παράνομο κόμμα
- οι εκλεκτοί στα Παρίσια κι οι άτυχοι στο χώμα.
Για το νόμιμο κόμμα, το δώρο του εθνάρχη,
την αλλαγή, το καθεστώς του όπως λάχει,
τους κοσκωτάδες και το ροζέ 89
σερί πάει η γεννοβολιά μέχρι τούτη τη γενιά.
Θα θελα να με ρώταγες ποιος σκότωσε τον Άρη,
ποιος έδωσε τον Ράπτη και τον Καστοριάδη,
ποιος τον Λαμπράκη σκότωσε και ποιος τον Παναγούλη,
ποιος κρυβόταν πίσω από το μάυρο κουκούλι.
Τίνος Ρέμβη ήτανε η χουντομορταρία
και ποιοι οι ανθρωποφύλακες στα κελιά τα κρύα.
Ποιοι λοιδωρούσαν τα παιδιά στο Χημείο
και ποιοι της λευτεριάς δεν περάσαν το πορθμείο.
Ρώτα με λεβέντη μου, μέρες να σου λέω,
γι άλλα θα βλέπεις να γελώ και γι άλλα ίσως να κλαίω.
Κοντεύω τα εκατό μεγάλη σερμαγιά
μα έξω απ το μνημούρι μου η απολησμονιά.
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=dhFxvzmowbA[/youtube]

[noir]

Keny Arkana - La Rage
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=z8txhtB2e5M[/youtube]